چرا معتادان نمی توانند تریاک را ترک کنند؟
بیماری اعتیاد دارای یک چرخه یا سیکل باطل است. این بیماری که در ذهن و روح ما ریشه دارد همواره ما را به مصرف مواد وسوسه می کند، اما به محض مصرف، سریعا از کار خود پشیمان شده و احساس گناه می کنیم. سپس برای فراموش کردن و خلاص شدن از این احساس گناه، مقدار بیشتری مواد مصرف می کنیم اما هرچه میزان مصرف ما بالاتر می رود احساس بدتری نسبت به خود پیدا می کنیم. این احساس در حقیقت جنبه روانی بیماری اعتیاد و ناسلامت عقل فرد معتاد را نشان می دهد. بر اثر همین عدم توازن فکری است که ما معتادان قادر به قطع مصرف مواد مخدر و ترک اعتیاد نیستیم؛ چراکه پس از مدتی پرهیز و قطع مصرف، افکارمان ما را قانع می کند که مشکل اصلی ما اعتیاد نیست و یا اینکه اگر دوباره شروع به مصرف کنیم، این بار خواهیم توانست به اراده خود میزان مصرفمان را کنترل کنیم. همه این افکار بر مبنای این تفکر هستند که اعتیاد یک بیماری نیست بلکه نوعی ضعف شخصیتی و یا رفتاری است که می توان با اراده خود آن را کنترل نمود. ولی باید بپذیریم که یک بیماری به هیچ عنوان ارتباطی با اراده و یا شخصیت ما ندارد و ما به هیچ عنوان قادر به کنترل آن نخواهیم داشت. بعلاوه با شروع مصرف مواد مخدر جنبه جسمی بیماری ما نیز آغاز شده و بدن ما برای حفظ کارکرد عادی خود به مصرف هر چه بیشتر مواد مخدر وابسته شده و دچار پدیده ویار می شود. این حالت ویار بارها و بارها تکرار می شود تا اینکه سرانجام بیشتر ما از زندان یا تیمارستان سر درآورده و یا بر اثر اعتیاد می میریم. مهمترین اقدامی که می توانیم برای درهم شکستن این چرخه باطل و ویرانگر انجام دهیم، خودداری کردن از مصرف مواد مخدر است؛ چراکه وقتی مصرف مواد را آغاز می کنیم، وارد چرخه شده و دیگر قدرت متوقف کردن آن را از دست می دهیم.
به عنوان معتادانی که با علائم و نشانه های خماری دست به گریبان هستیم باید ماهیت بیماری خود را بشناسیم. عذاب خماری هر چقدر هم که زیاد باشد، باید آن را تحمل کنیم؛ چراکه مصرف مجدد مواد مخدر باعث می شود تا چرخه ویرانگر دوباره از سرگرفته شود. اگرچه با مصرف مواد مخدر برای مدتی کوتاه از حالت خماری بیرون آمده و احساس آرامش می کنیم، اما تاوانی که بابت از سرگیری مصرف مواد پس می دهیم بسیار سنگین است چون امکان بهبودی خود را به تاخیر می اندازیم. بهتر است اینطور تصور کنیم که علائم خماری نشانه ای از تلاش روح و جسم ما برای درمان بیماری و به دست آوردن حالت طبیعی خودشان است. توجه داشته باشید که ما معتادان بیمارانی هستیم که تمایل داریم از اعتیاد بهبود پیدا کنیم و باید این موضوع که ما انسان های بدی هستیم که می بایست مجازات شویم را از ذهن خود پاک کنیم. صبور بودن و مهربان بودن با خودمان می تواند کمک موثری برای تحمل دوره دردناک خماری باشد